ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ 15ΧΡΟΝΟ Χ.Κ., ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ

Η κατάσταση με τον 15χρονο συλληφθέντα της κοινότητας των Προσφυγικών είναι κρίσιμη και καλούμε όλους/ες/α σε άμεση κινητοποίηση. Έχει υποστεί βασανιστήρια σωματικά και ψυχολογικά. Η μητέρα και ο 13χρονος αδερφός του βρίσκονται σε καθεστώς τρομοκρατίας, απειλών και εκβιασμού με όπλο τον ίδιο τον 15χρονο.

Στις 5.30μ.μ., ενώ πήγαινε σε περίπτερο στην οδό Δημητσάνας, δίπλα από τη γειτονιά για να ψωνίσει, ομάδα ΔΡΑΣΗ τον συνέλαβε βίαια, πετώντας τον από το ποδήλατο και τον οδήγησε στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ χτυπώντας τον και απειλώντας τον με τις εκφράσεις “μουνόπανο”, “πουτάνας γιέ”, “θα σε γαμήσουμε”. Εκεί με εκ νέου χυδαίες σεξιστικές απειλές και κυρίως με την απειλή βιασμού, προσπάθησαν να του αποσπάσουν ομολογία, πως συμμετείχε στα χθεσινά συμβάντα που εκτυλίχθηκαν στη γειτονιά των Προσφυγικών. Ο 15χρονος τρομοκρατημένος και σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση ζητούσε δικηγόρο. Οι μπάτσοι της ΓΑΔΑ συνέχισαν το όργιο των χυδαίων σεξιστικών απειλών τους και του επαναλάμβαναν διαρκώς, ότι έχει ομολογήσει κατά την προσαγωγή, με σκοπό όχι μόνο την περαιτέρω τρομοκράτησή του , αλλά και εξασκώντας όλες τις συνήθεις σαδιστικές τους πρακτικές, να σπάσουν και να διαλύσουν το ηθικό του.

Όλα τα παραπάνω συνιστούν βασανιστήρια και στη συγκεκριμένη περίπτωση δε διστάζουν να τα εφαρμόσουν σε ανήλικο.

Δεν είναι τυχαίο ότι από όλα τα άτομα της γειτονιάς που μετακινήθηκαν εκτός της σε όλη την ημέρα οι μπάτσοι επέλεξαν να συλλάβουν τον 15χρονο μαθητή της 2ας γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου Αθηνών. Τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένειά του, μετανάστες από την Βενεζουέλα, είχαν δεχθεί ακραία βίαιη καταστολή κατά τη διάρκεια της εισβολής στα προσφυγικά στις 22/11/22 και ανήκουν και αυτοί στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες που κατοικούν στη γειτονιά.

Η ΓΑΔΑ εκβιάζει την παρουσία της μάνας εκεί, με σκοπό την επικείμενη σύλληψη, καθώς με το πρωινό κατηγορητήριο, ο κάθε άνθρωπος της κοινότητας, από τους “70 αγνώστους” του κατηγορητηρίου, μπορεί να κατηγορηθεί και να συλληφθεί.

Καλούμε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο να αναγνωρίσει την σοβαρότητα της κατάστασης που έχει προκύψει, μέσα από τους προβοκατόρικους κρατικούς και παρακρατικούς σχεδιασμούς της στρατηγικής της έντασης και να καταλάβει το όργιο της φυσικής και πολιτικής καταστολής που επιχειρεί να παίξει το κράτος, πάνω στο σώμα των Προσφυγικών.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

Επιτροπή για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της κοινότητας των κατειλημμένων προσφυγικών και της συλλογικής της μνήμης #Saveprosfygika

Twitter: @prosfygika

Mail: sykapro_squat@riseup.net

Mail: saveprosfygika@protonmail.com

instagram: @saveprosfygika

FB: Save Prosfygika

ΟΡΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ

21/6/2024 στις 22.30 ομάδα ΟΠΚΕ απήγαγε δύο άτομα μέλη της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών μέσα από την γειτονιά, επί της οδού Κουζή κι ένα τρίτο, διερχόμενο επί της οδού Δημητσάνας, προσήχθη από επίσης ομάδα ΟΠΚΕ.

Ο κόσμος της γειτονιάς αντέδρασε άμεσα και ακολούθησε όργιο καταστολής με επιθέσεις και συνεχόμενες ρίψεις κρότου λάμψης και δακρυγόνων. Δόθηκε μάχη σώμα με σώμα και στη συνέχεια ακολούθησε μεγάλος αριθμός ομάδας ΔΡΑΣΗ, όπου προσπάθησαν να απαγάγουν και άλλα άτομα που βρίσκονταν στο δρόμο. Ο αγωνιζόμενος κόσμος της γειτονιάς δεν τρομοκρατήθηκε και η μάχη συνεχίστηκε παίρνοντας μέσα από τα χέρια τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που οι αφηνιασμένοι και ταυτόχρονα τρομοκρατημένοι μπάτσοι, προσπαθούσαν να απαγάγουν για ακόμη μια φορά.

Όλα αυτά, συνέβαιναν μπροστά τα μάτια μικρών παιδιών που έπαιζαν εκείνη την ώρα στο δρόμο και μπροστά σε ηλικιωμένους κι εγκύους που έκαναν τον συνηθισμένο τους περίπατο. Συνέβαιναν δίπλα στο αντικαρκινικό νοσοκομείο Άγιος Σάββας, όπου φιλοξενεί δεκάδες ασθενείς και σε μια γειτονιά που κατοικείται εκτός των άλλων, από ανθρώπους όλων των ηλικιών και διαφόρων ευπαθών ομάδων.

Το όργιο καταστολής ήρθε σε συνέχεια των 4 προσαγωγών που έγιναν 2 μέρες πριν, την Τρίτη 18/6, όπου και πάλι επιχειρήθηκε από δυνάμεις ΔΡΑΣΗ να απαγάγουν περισσότερα συντρόφια, αλλά και που πάλι ο κόσμος της γειτονιάς αντιστάθηκε και κράτησε το δρόμο μέχρι να αφεθούν όλα τα μέλη της Κοινότητας.

Αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό στη γειτονιά με τις συνεχείς παρακολουθήσεις καμερών, (ακόμη και αυτής που βρίσκεται πάνω στην Αλεξάνδρας και υποτίθεται πως είναι της τροχαίας και η οποία στρέφεται επί ώρες στα σπίτια και τις δομές της Κοινότητας) με τις συνεχείς διελεύσεις κάθε ειδών μπάτσων μέσα από τη γειτονιά που επιχειρούν να τρομοκρατήσουν με διάφορους τρόπους, όπως λήψη βίντεο, φακούς στα πρόσωπα κλπ κι ένα σωρό άλλους τρόπους που προσπαθούν να μηχανευτούν τα κεφάλια της ΓΑΔΑ και τα ανεκδιήγητα υφιστάμενα όργανά τους, είναι μια απόπειρα τρομοκράτησης που όμως πέφτει διαρκώς στο κενό. Ο κόσμος των Προσφυγικών έχοντας δεχτεί αρκετές φορές καταστολή μέσα στα τελευταία 14 χρόνια, έχει απαντήσει όλες τις φορές μία προς μία με αποφασιστικότητα και μαχητικότητα. Κάθε φορά, οι κατασταλτικές επιχειρήσεις τους δυναμώνουν τη γειτονιά, δυναμώνουν το κίνημα αλληλεγγύης και αυτοί κάθε φορά, μηχανεύονται τρόπους για να ευχαριστήσουν τους εντολοδόχους τους που θέλουν και να ξεμπερδέψουν με την Κοινότητα αγώνα και να προχωρήσουν στην Ανάπλαση της γειτονιάς και στα ληστρικά τους σχέδια.

Μιας και οι προσπάθειές τους βρίσκουν δυναμικές απαντήσεις, μιας και τα κατηγορητήρια που στήνουν καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι και μιας και τα αφεντικά τους τούς τραβάνε το αυτί για τις αποτυχημένες επιχειρήσεις, οι εγκέφαλοι της ΓΑΔΑ αποφάσισαν τις τελευταίες μέρες να κλιμακώσουν την καταστολή και κάνουν συνεχείς επιθέσεις στη γειτονιά. Ταυτόχρονα με τη φυσική επίθεση, η ΓΑΔΑ και το κράτος σπεύδουν φυσικά να ενεργοποιήσουν τους γνωστούς μιντιακούς μηχανισμούς διαχείρισης των πολιτικών τους κρίσεων, επιχειρώντας για ακόμη μια φορά να νομιμοποιήσουν στη κοινωνική συνείδηση τη βία που παράγουν. Τόσο την Τρίτη 18/6 όσο και την Πέμπτη 20/6 αναπαράγουν όργιο ψευδών ειδήσεων και μάλιστα το μοναδικό μέσο που δημοσίευσε στις 18/6 ήταν η real, για της οποίας την εμπρηστική επίθεση, είχε κατηγορηθεί ο σύντροφος μας Κ. Δημαλέξης και παρέμεινε ένα χρόνο στη φυλακή μέχρι και την πανηγυρική αθώωση του.

Είναι δικό τους πρόβλημα να τους ενοχλεί ό,τι συμβαίνει στον απελευθερωμένο και συλλογικά οργανωμένο χώρο της γειτονιάς και είναι δικό μας θέμα το πώς θα τον διαφυλάξουμε.

Έχουμε πει κι έχουμε δείξει ξεκάθαρα όλα αυτά τα χρόνια, ότι τίποτα δεν θα μένει αναπάντητο κι ότι θα υπερασπιζόμαστε τα σπίτια μας, τα παιδιά μας, τις ζωές μας κι ό,τι χτίζουμε μέρα τη μέρα με πίστη και μαχητικότητα για την προοπτική ενός κόσμου που ανθίζει ζωή.

Καλούμε τον αγωνιζόμενο κόσμο να πλαισιώσει τα Προσφυγικά και την περιφρούρησή της γειτονιάς, καθώς επίσης, να είναι σε επιφυλακή για επικείμενο στήσιμο προβοκάτσιας, έτσι ώστε να «νομιμοποιήσουν» νέα εισβολή στη γειτονιά των Προσφυγικών και να στηρίξουν την εξελισσόμενη στρατηγική έντασης.

Ο ένας σύντροφος αφέθηκε πριν λίγο ελεύθερος και οι άλλοι δύο, έχουν συλληφθεί με τις εξής κατηγορίες : φθορά περιπολικού, απόπειρα σωματικής βλάβης από πέτρες σε αυτούς που επέβαιναν στα οχήματα, εξύβριση και απειλή, νόμος περί όπλων για τις πέτρες, αντίσταση. Υπάρχει κι ένα δεύτερο σκέλος κατηγοριών, που αφορά των τραυματισμό 4 μπάτσων και τις φθορές σε 3 αμάξια πολιτών. Μέχρι αυτή την ώρα, το δεύτερο σκέλος πηγαίνει κατά αγνώστων, όμως θέλουν και να το συνδέσουν με τους δύο συλληφθέντες. Είναι άξιο απορίας βέβαια πως δυο άτομα δεμένα πισθάγκωνα μέσα από το όχημα των ΟΠΚΕ τραυμάτισαν μπάτσους και προκάλεσαν φθορές. Αυτό το γνωρίζουν μόνο οι πυθίες της ΓΑΔΑ.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΥΡΙΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21/6:

-ΣΤΙΣ 10.00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ ΟΠΟΥ ΠΕΡΝΑΝΕ ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΑΣ

-ΣΤΙΣ 16.00 ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ (1ο μπλοκ) ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ

-ΣΤΙΣ 18.00 ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ, ΚΟΥΖΗ & ΚΕΡΚΙΝΗΣ

ΤΑΓΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών (Συ.Κα.Προ)

Twitter: @Prosfygika

Mail: sykapro_squat@riseup.net

Ανακοίνωση της επιτροπής για τα γεγονότα της Τρίτης 18/06/2024

Προσαγωγές μελών της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών εντός κι εκτός γειτονιάς

Την Τρίτη 18/06 στις 13.15 το μεσημέρι, στην οδό Κεδρηνού 53, δύο άτομα μέλη της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών, προσεγγίσθηκαν από αστυνομικούς της ομάδας Δράση 31 (περίπου 12 οχήματα). Παρά το γεγονός, ότι είχαν μαζί τους και έδειξαν ταυτότητες, οι αστυνομικοί τους πέρασαν χειροπέδες και ζήτησαν να τους ακολουθήσουν, χωρίς να τους δώσουν περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με το λόγο της προσαγωγής τους.

Πέντε λεπτά αργότερα, 4 δίκυκλα οχήματα διασχίζοντας την γειτονιά των Προσφυγικών, είδαν διερχόμενο δίκυκλο επί της οδού Κερκίνης, στο οποίο επέβαιναν 2 άτομα μέλη της Κοινότητας Κατειλημμένων Προσφυγικών και αφού το στοχοποίησαν, μπλόκαραν τη διέλευσή του και το ακινητοποίησαν. Στη συνέχεια, προσήγαγαν τα άτομα με βία στη ΓΑΔΑ, ενώ προκάλεσαν φθορές στο όχημα.

Και τα δύο παραπάνω γεγονότα, είναι καταγεγραμμένα σε βίντεο, όπου αποδεικνύεται η αδικαιολόγητη δράσης της αστυνομίας (στο τέλος του κειμένου ακολουθεί link, προς αποδόμηση των ψευδών ειδήσεων που διακινεί η ΓΑΔΑ μέσω των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ).

Άμεσα, άτομα από τη γειτονιά των Προσφυγικών, αλλά και των διπλανών γειτονιών, βγήκαν επί της οδού Δημητσάνας και με την δυναμική τους παρουσία απέτρεψαν και άλλες προσαγωγές μελών της Κοινότητας.

Οι δικηγόροι της Επιτροπής για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας επικοινώνησαν με την κρατική ασφάλεια και δεν έλαβαν καμία εξήγηση σχετικά με τους λόγους προσαγωγής των ατόμων. Τα προσαχθέντα άτομα αφέθηκαν ελεύθερα έπειτα από 2 περίπου ώρες, ενώ το ένα από αυτά που δέχθηκε τράβηγμα στο χέρι κατά την προσαγωγή, διαγνώστηκε με θλαστικό τραύμα στο βραχίονα.

Παράλληλα με τη φυσική επίθεση, η ΓΑΔΑ και το κράτος έσπευσαν να ενεργοποιήσουν τους γνωστούς μιντιακούς μηχανισμούς διαχείρισης των πολιτικών τους κρίσεων, επιχειρώντας για ακόμη μια φορά να νομιμοποιήσουν στη κοινωνική συνείδηση τη βία που παράγουν. Καταγγέλλουμε μεταξύ άλλων το ψευδές δημοσίευμα που αναπαρήγαγαν ως είδηση. Είναι δεδομένο ότι τους ενοχλούν οι απελευθερωμένοι και συλλογικά οργανωμένοι χώροι και πόσο μάλλον η γειτονιά των προσφυγικών που ξεχωρίζει όχι μόνο στον ελλαδικό χώρο, αλλά και στην Ευρώπη και Αμερική, για τον τρόπο που οι τόσοι διαφορετικοί άνθρωποί της αυτοοργανόνωνται και απαντούν στις ανάγκες τους. Από την άλλη όμως, είναι δεδομένο ότι

οι άνθρωποι της γειτονιάς θα υπερασπιστούν τις ζωές τους και θα διαφυλάξουν, με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο ό,τι με κόπο χτίζουν καθημερινά με αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια και πολύ νοιάξιμο ο ένας για την άλλη.

Οι πρακτικές αυτές δεν είναι νέες. Στο πρόσφατο παρελθόν έχουν λάβει χώρα δεκάδες παρόμοια περιστατικά “προληπτικών προσαγωγών”, όπως τις λέει η αστυνομία, κατοίκων της γειτονιάς των Προσφυγικών της λεωφόρου Αλεξάνδρας, παράνομων δηλαδή προσαγωγών και περιστατικών κράτησης. Τα άτομα κρατούνται για απροσδιόριστα χρονικά διαστήματα μέχρι τελικά να αφεθούν ελεύθερα, χωρίς να τους επιτρέπεται η επικοινωνία με δικηγόρο και υπό την απειλή πιθανών αναίτιων συλλήψεων.

Τις τελευταίες μέρες, συντελείται ευρεία έξαρση αντίστοιχων περιστατικών. Αστυνομικοί έλεγχοι και αναίτιες προσαγωγές συντελούνται σε μία σειρά από κινηματικούς χώρους, αλλά και εναντίον μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας. Η κατάληψη στέγης προσφύγων/μεταναστών Νοταρά 26 βρίσκεται για μεγάλο διάστημα υπό στενό αστυνομικό κλοιό, μέλος της προσήχθη με τρόπο αντίστοιχο με αυτόν που περιγράφηκε παραπάνω, πριν από 2 εβδομάδες. Πριν λίγες μέρες εκκενώθηκε το κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια και επίσης επιχειρήθηκε εκκένωση του Εξωστρεφή. Χθες, επιτέθηκαν για 5η φορά στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πολυτεχνείου για να το εκκενώσουν, ενώ στις περιοχές Πατησίων, Κυψέλης και πλατείας Αμερικής έγιναν επιχειρήσεις σκούπα, προσάγοντας μετανάστες.

Η Επιτροπή για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών έχει ήδη κοινοποιήσει το ζήτημα σε αρμόδιες εθνικές και ευρωπαϊκές Αρχές και Οργανισμούς.

Ως Επιτροπή, θα εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες που έχουμε για να αναδείξουμε την κρατική αυθαιρεσία που συντελείται σε βάρος της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών, καθώς και προς όλους τους κινηματικούς χώρους αγώνα και σε πρόσφυγες και μετανάστες.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Επιτροπή για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας

Καμπάνια #saveprosfygika

Οι καινούριες μας μπλούζες και τσάντες

Οι νέες μπλούζες και τσάντες της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών!
Οποιαδήποτε συλλογικότητα ή ατομικότητα ενδιαφέρεται, ας επικοινωνήσει μαζί μας με μήνυμα στα social media ή στο mail μας saveprosfygika@protonmail.com

Παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο κατά των σχεδίων ανάπλασης

Tην Τετάρτη 27/3, μέλη της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών και της Επιτροπής για την Ανάδειξη και την Υπεράσπιση της Κοινότητας και της Συλλογικής της Μνήμης, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου Αθηναίων, όπου και συζητούνταν κεκλεισμένων των θυρών τα θέματα της Διπλής Ανάπλασης, του Λόφου Στρέφη και της Πλατείας Εξαρχείων.

Παρά τις επανειλημμένες προκλητικές προσπάθειες του Προέδρου και της Δημοτικής Αρχής να μας αφαιρέσουν το λόγο, δηλώσαμε εμφατικά την παρουσία μας και την πολιτική μας θέση. Είμαστε και θα είμαστε εδώ. Η Κοινότητα είναι η μόνη που έχει και μπορεί να πάρει την ευθύνη για το παρόν και το μέλλον των κατοίκων της απελευθερωμένης αυτής γειτονιάς στο κέντρο της Αθήνας.

Ήμασταν παρούσες χθες στη συνεδρίαση, αλλά και στο δρόμο μπροστά στο Δημαρχείο από όπου έφταναν οι φωνές και τα συνθήματα των συντροφ(ισσ)ων μας από την «Κοινότητα των κατειλημμένων Προσφυγικών», τη συνέλευση «Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων» και από την «Ανοιχτή Συνέλευση για την Υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη», αναγκάζοντας τους να κλείσουν τα παράθυρα της αίθουσας για να αποκατασταθεί «η τάξη» της αποστειρωμένης τους διαδικασίας.

Θα μας βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους, με όλα τα μέσα και όλους τους τρόπους.

Κράτος, κυβέρνηση και καπιταλιστές μπορούν να συνεχίσουν να ονειρεύονται μια γειτονιά εξευγενισμένη, αποξενωμένη και αποστειρωμένη, αλλά τα Προσφυγικά θα παραμείνουν μια κοινότητα φτωχών, εξεγερμένων και αγωνιζόμενων. Καθιστούμε ξεκάθαρο ότι δεν θα παραδώσουμε ούτε σπιθαμή γης σε κράτος, εταιρίες και κάθε λογής αφεντικά.

ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΤΩΧΟΙ ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΟΙ

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΤΩΧΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ

ΠΛΑΤΕΙΑ, ΣΤΡΕΦΗΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

«Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών Λεωφόρου Αλεξάνδρας»

«Επιτροπή για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των Προσφυγικών και της συλλογικής τους μνήμης #saveprosfygika»

Tροποποιήσεις Π.Κ. και Κ.Π.Δ.

“Όταν το καθεστώς εξαίρεσης θεσμοθετείται και γίνεται κανόνας δικαίου“

Το παράδοξο της κυριαρχίας συνίσταται στο γεγονός ότι ο κυρίαρχος, βρίσκεται την ίδια στιγμή εντός και εκτός της έννομης τάξης. Έχοντας τη νόμιμη εξουσία να αναστέλλει την ισχύ του νόμου, τίθεται νομίμως εκτός του*.

Τι είναι όμως τελικά πιο επικίνδυνο για τον κυρίαρχο και τον νόμιμο νομοθέτη, η ρήξη με την ευνομούμενη κοινωνία που προκαλεί ο αυτόνομος, ή η έλξη που τελικά καταλήγει να της ασκεί.

Αν, πράγματι, κυρίαρχος είναι αυτός στον οποίο η έννομη τάξη αναγνωρίζει την εξουσία να κηρύσσει την κατάσταση εξαίρεσης και να αίρει, με αυτόν τον τρόπο, την ισχύ της τάξης, τότε ο ίδιος βρίσκεται έξω από την κανονικά ισχύουσα έννομη τάξη και ωστόσο ανήκει σ’ αυτήν, εφόσον είναι αρμόδιος για τη λήψη της απόφασης αν η ισχύς του συντάγματος μπορεί να ανασταλεί εξ ολοκλήρου.

Ο κυρίαρχος μέσω της κατάστασης εξαίρεσης «δημιουργεί και εγγυάται την κατάσταση», την οποία το δίκαιο χρειάζεται για τη δική του ισχύ.

Εδώ διαχωρίζεται η πολιτική απόφαση από τον κανόνα δικαίου και η εξουσία αποδεικνύει ότι για να δημιουργήσει δίκαιο δεν χρειάζεται να ‘χει δίκιο. Η εξαίρεση είναι πιο ενδιαφέρουσα από την κανονική περίπτωση. Το κανονικό δεν αποδεικνύει τίποτε, η εξαίρεση αποδεικνύει τα πάντα. Δεν επιβεβαιώνει απλώς τον κανόνα, παρά ο κανόνας ζει από την εξαίρεση και μόνο. Κι αν τελικά τα πλήθη έλκονται από την αυτονομία, οι νόμιμοι νομοθέτες και εκτελεστές της εξουσίας είναι αμείλικτοι απέναντί της.

Απέναντι στην αμφισβήτηση, η κυρίαρχη τάξη, αξιοποιεί μηχανισμούς πειθάρχησης και καταστολής με σκοπό την προστασία της εξουσίας της. Αυτό το διττό ρόλο εξυπηρετεί έτι περαιτέρω η μεταρρύθμιση του ποινικού δικαίου. Σε μια εποχή που οι δικτατορίες, -στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες τουλάχιστον, δεν επιβάλλονται με στρατιωτικές επεμβάσεις, αλλά με ρύθμιση και έλεγχο των λεπτομερειών της καθημερινής μας ζωής, η καταστολή των διαφωνούντων δεν στοχεύει στην εξουδετέρωση, τη σωματική τιμωρία και τη φυσική τους εξόντωση, αλλά πλέον αναπτύσσονται θεσμοί και μηχανισμοί που στοχεύουν στην πολιτική συνείδηση και ταυτότητα. Οι νεοφιλελεύθερες και αυταρχικές με ακροδεξιά στοιχεία κυβερνήσεις, αναπτύσσουν θεσμούς και μηχανισμούς που στοχεύουν στην πρόληψη, το φόβο και μετέπειτα την αναμόρφωση και μεταστροφή της συνείδησης του ατόμου, στην ενσωμάτωσή του στην οριζόμενη από το κράτος «κανονικότητα», στην κάμψη και υποδούλωση του ηθικού του˙ πλέον στόχος είναι το μυαλό και η εμπέδωση ότι το κάθε μορφής αντίσταση έχει δυσανάλογο με ό,τι ξέραμε ως τώρα κόστος.

Η επιχειρούμενη «μεταρρύθμιση» του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αποτελεί πολιτική επιλογή τιμώρησης και δίωξης πολιτικών αντιπάλων, εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών, με την εισαγωγή διευρυμένης ποινικής ευθύνης και με σκοπό την κατασταλτική αντιμετώπιση της κοινωνικής αντίδρασης απέναντι στην επέλαση του πιο άγριου νεοφιλελεύθερου απολυταρχικού καθεστώτος μετά την μεταπολίτευση**.

Εργαλειοποιεί και εντείνει το δόγμα «Νόμος και Τάξη», ως συνέχεια της αυταρχικής πολιτικής της ΝΔ, που μεταξύ άλλων, επέβαλε το 2020 αντισυνταγματική απαγόρευση του δικαιώματος συνάθροισης (επικαλούμενη τον covid-19), νομοθέτησε την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, τον περιορισμό των διαδηλώσεων, μετέτρεψε όλα τα camp σε κλειστά κέντρα επιβάλλοντας καθεστώς εξαίρεσης στα σώματα των μεταναστ(ρι)ών που κήρυξε «εθνικό κίνδυνο» εκείνες τις μέρες της εθνικιστικής έξαρσης στον Έβρο.

Αποτελεί μέρος μόνο της κλιμακούμενης επίθεσης στο κεκτημένο δίκαιο των από τα κάτω στην προσπάθεια τους να περιορίσουν τον απόλυτο λόγο της εξουσίας πάνω στους ανθρώπους ακόμα κι όταν αυτοί παρανομούν***.

Στην πρώτη θητεία της η κυβέρνηση της ΝΔ, πρόσθεσε στο αρ 187 ΠΚ περί εγκληματικής οργάνωσης, φωτογραφική για συλλογικότητες του κινήματος παράγραφο με σκοπό τη δίωξη κι εξόντωσή τους ως

«συμμορίες με σκοπό την τέλεση πλημμελημάτων». Η τωρινή μεταρρύθμιση, πολλαπλασιάζει τον ήδη διογκωμένο πληθυσμό των κρατουμένων στις φυλακές, ενώ με δυσανάλογες και τιμωρητικές ποινές θέτει το επιθυμητό για την κυβέρνηση πλαίσιο μαζικών διώξεων και φυλακίσεων, που αφορούν το σύνολο των ενεργά πολιτικά υποκειμένων, τις συλλογικότητες, τα κέντρα αγώνα και τα κινήματα, αλλά και γενικότερα οποιονδήποτε αντιστέκεται στη λεηλασία κάθε ίχνους ζωής και ελευθερίας.

Βασικό χαρακτηριστικό του νέου νομοσχεδίου είναι η αυστηρή και εξοντωτική μεταχείριση ακόμη και για απλά πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματα, με ταυτόχρονο περιορισμό της δυνατότητας αναστολής της ποινής, καθεστώς που έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με μια παράδοση δεκαετιών του ποινικού συστήματος στο οποίο η αναστολή για τα πλημμελήματα ήταν ο κανόνας. Την ίδια στιγμή αυξάνονται τα ανώτατα όρια έκτισης ποινών και περιορίζονται ακόμη περισσότερο τα κριτήρια της αποφυλάκισης υπό όρους. Μια ακόμη θεμελιώδης αλλαγή είναι ο περιορισμός των πολυμελών συνθέσεων των δικαστηρίων με αποτέλεσμα η καταδίκη ή η αθώωση του κατηγορουμένου να είναι ατομική απόφαση ενός και μόνο δικαστικού λειτουργού, με συνεπακόλουθη διεύρυνση του περιθωρίου λαθεμένης δικαστικής κρίσης, αλλά και το συμβολισμό «ταχύτητας και συγκεντρωτισμού» ακόμα πιο εμφανή. Οι επιχειρούμενες αλλαγές εμπεδώνουν τη φυλακή ακόμα περισσότερο ως αποθήκη ζωών και χώρο «σωφρονισμού» αγωνιστών, την ίδια στιγμή που 24 από τα 34 καταστήματα κρίνονται υπερπλήρη****, ενώ παράλληλα οι αγροτικές φυλακές είναι άδειες. Εντείνουν τον ταξικό χαρακτήρα της «Δικαιοσύνης» στοχοποιώντας περαιτέρω τους ταξικά αποκλεισμένους, αφού πλέον θα είναι μεγάλο ρίσκο η εμφάνιση στο δικαστήριο ακόμα και με απλές κατηγορίες χωρίς συνήγορο υπεράσπισης (όπως συνέβαινε σε απλές δίκες), υπηρεσία μη προσβάσιμη στα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας.

Την ίδια στιγμή επιχειρείται «η ελάφρυνση του φόρτου των αστυνομικών μαρτύρων» αφού, οι τελευταίοι απαλλάσσονται από την υποχρέωση να καταθέτουν στα δικαστήρια. Η νέα ρύθμιση έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με βασικές γενικές αρχές του δικαίου όπως εκείνης της προφορικότητας της διαδικασίας, βάλλοντας το δικαίωμα του κατηγορουμένου σε μία δίκαιη δίκη και ταυτόχρονα συγκρούεται με υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις όπως της ΕΣΔΑ, αλλά και την πάγια νομολογία του ΕΔΔΑ, όπως και του Αρείου Πάγου, ο οποίος από το 1999 ρητά αναφέρει ότι απαγορεύεται η ανάγνωση καταθέσεων στο δικαστήριο, εκτός κι αν δικαιολογημένα κρίνεται ανέφικτη η κλήτευση και προσέλευση του μάρτυρα*****. Tα δικαιώματα αυτά παραβιάζονται ολοκληρωτικά στις περιπτώσεις που οι καταθέσεις αστυνομικών και προανακριτικών υπαλλήλων είναι αυτές που στοιχειοθετούν την κατηγορία στο σύνολό της, ειδικά για αδικήματα που αποδίδονται σε διαδηλωτές, χωρίς -όπως δείχνει η εμπειρία σε δικογραφίες και ακροατήρια- ουδεμία ουσιαστική εξατομίκευση των κατηγοριών ή αναγνώριση των δραστών. Η δικαστική πρακτική έχει δείξει ότι όταν οι μάρτυρες αστυνομικοί ειδικά συγκεκριμένων υπηρεσιών (ΥΜΕΤ,ΥΑΤ,ΔΡΑΣΗ) υποβάλλονται στη βάσανο της εξέτασής τους από την έδρα και τους συνηγόρους υπεράσπισης, συνήθως αδυνατούν πλήρως να υποστηρίξουν οποιαδήποτε κατηγορία, υποπίπτουν σε κραυγαλέες αντιφάσεις κι απλώς υπεραμύνονται των ενεργειών σύλληψης, με αποτέλεσμα την ανάδειξη των σαθρών κατηγορητηρίων και σωρεία αθωωτικών αποφάσεων.

Το νέο νομοθέτημα προβλέπει ακόμη την κατάργηση της ενδιάμεσης διαδικασίας των Δικαστικών Συμβουλίων –που κρίνουν την παραπομπή ή μη ενός κατηγορούμενου σε δίκη και με ποιες κατηγορίες– στο όνομα της επιτάχυνσης της Δικαιοσύνης. Η εκτίμηση του Δικαστικού Συμβουλίου με την έκδοση βουλεύματος αποτελεί βασικό ανάχωμα στην παραπομπή αθώων άδικα και αναίτια στο ακροατήριο, ειδικά με βαριές κακουργηματικές κατηγορίες για τις οποίες στο στάδιο της ανάκρισης δεν έχουν προκύψει όχι αποδείξεις αλλά συχνά ούτε οι αναγκαίες ενδείξεις, αλλά και στην άνευ λόγου υπερφόρτωση των ποινικών δικαστηρίων, την οποία μάλιστα ευαγγελίζεται ο Υπουργός Δικαιοσύνης ότι θέλει με το εν λόγω νομοθέτημα να αντιμετωπίσει.

Το ποινικό δίκαιο με τις παραπάνω αλλαγές-τομές για τα μέχρι τώρα δεδομένα, μετατρέπεται σε ποινικό δίκαιο του Εχθρού-λαού, αφενός με την έννοια της ειδικής πρόληψης δηλαδή της καταστολής των κέντρων αγώνα, των κινημάτων, των αντιστεκόμενων μερών κι αφετέρου με την εμπέδωση του φόβου, της λεγόμενης γενικής πρόληψης προς τον νοικοκυραίο που όταν διαρρηχθεί η υπαρκτή συναίνεσή του προς την κυβέρνηση, δεν πρέπει να διανοηθεί να αντισταθεί σε όσα του επιφυλάσσουν. Πρέπει να παραμείνει πεισμένος, ειδάλλως φοβισμένος και πάντως ιεραρχών την ασφάλεια του ίδιου και της οικογένειάς του, και οπωσδήποτε μακριά από κάθε «ουτοπική σκέψη».

Απέναντι στο κρατικό μονοπώλιο της βίας θεσμοθετημένης ή μη φτιάχνουμε τις δικές μας αντιστάσεις, τα δικά μας κέντρα αγώνα, δομές αλληλεγγύης, αυτόνομους απελευθερωμένους χώρους.

Ο νόμος που καταπατά ο αυτόνομος τον φέρνει σε ρήξη με την κοινωνία, ο νόμος που φτιάχνει όμως τον συμφιλιώνει μαζί της.

Καλούμε στις συγκεντρώσεις ενάντια στο Νέο Ποινικό Κώδικα την Κυριακή 21/01, 13.00 στο Σύνταγμα και σε κάθε άλλη δράση/συγκέντρωση που θα καλεστεί το επόμενο διάστημα.

Καλούμε άτομα, συλλογικότητες και φορείς να συμμετάσχουν και να πλαισιώσουν το επόμενο διάστημα την σταθερή ανοιχτή συνέλευση για τον Νέο Ποινικό Κώδικα, κάθε Τετάρτη 18.30 στην ΑΣΟΕΕ, που καλέστηκε με πρωτοβουλία της Πλατφόρμας Συνομοσπονδιακής Ένωσης.

Επιτροπή για την Ανάδειξη και την Υπεράσπιση της Κοινότητας των Προσφυγικών και της Συλλογικής της Μνήμης

Καμπάνια #saveprosfygika
www.saveprosfygika.gr
Email:saveprosfygika@protonmail.com
Fb:Save Prosfygika
Insta:saveprosfygika

* Giorgio Agamben, Homo Sacer Kυρίαρχη εξουσία και γυμνή ζωή

** Αννυ Παπαρρούσου, ΕφΣυν, 17/1/2024, https://www.efsyn.gr/ellada/dikaiosyni/416251_roybikonas-dioxi- ideologias-me-oplo-toys-neoys-poinikoys-kodikes

*** Να μην δεχτούμε ως όρο ζωής τη φυλακή – Ενάντια στον νέο ποινικό κώδικα, Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές, https://athens.indymedia.org/post/1628347/

**** Γιώργος Καρκανιας, ημερίδα της 18ης Δεκέμβρίου 2023 στον ΔΣΑ για τους νέους Ποινικούς Κώδικες, https://epda.gr/2023/12/20/petychimeni-i-imerida-anti-diavoyleysis-gia-toys-neoys-kodikes-reportaz-kai-video- me-oles-ti -eisigiseis/

*****Μαρίνα Δαλιάνη, ημερίδα της 18ης Δεκέμβρίου 2023 στον ΔΣΑ για τους νέους Ποινικούς Κώδικες, ο.π..

ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗΣ Η’/ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΨΗΣ

•ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΩΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ ΣΕ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ/ΒΙΑΣ
Αν είσαι παρούσα/ών σε σύλληψη ή κακοποίηση τρίτου ατόμου:
➢ρώτα τα στοιχεία της/ου (αρκεί το ονοματεπώνυμο) ώστε να μπορείς να ενημερώσεις σχετικά με: 1) την ώρα, 2) τον τόπο και 3) τα περιστατικά του επεισοδίου
➢εάν έχεις τη δυνατότητα τράβηξε βίντεο το περιστατικό της σύλληψης (χωρίς να γίνεις αντιληπτή/ός αν γίνεται). Στείλε το σε κάποια/ον σε περίπτωση που προσαχθείς.
•ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΞΑΚΡΙΒΩΣΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ
Μπορεί να σε σταματήσουν αστυνομικοί με στολή ή με πολιτικά, οπουδήποτε και να ζητήσουν να εξακριβώσουν τα στοιχεία σου.
Από τον αστυνομικό με πολιτικά, απαίτησε την επίδειξη ταυτότητας.
Κατόπιν επίδειξε ταυτότητα/άδεια παραμονής ή διαβατήριο. Από τη στιγμή που έχεις το σχετικό έγγραφο, δεν έχεις υποχρέωση να τον ακολουθήσεις στο τμήμα.
Η σωματική έρευνα είναι παράνομη (και της τσάντας) σε κάθε περίπτωση που κάποιος δε θεωρείται ύποπτος για διάπραξη αυτόφωρου κακουργήματος ή πλημμελήματος. Εάν ο αστυνομικός την επιβάλλει, απαίτησε να μάθεις τους λόγους καθώς και τα στοιχεία αυτού που τη διεξάγει.
Σε περίπτωση προσαγωγής στο Α.Τ., παρότι έχεις τα απαραίτητα έγγραφα, με, ιδανικά, ήρεμο τόνο:
➢Ζήτα να μάθεις την αιτία της προσαγωγής σου.
➢Δήλωσε στους αστυνομικούς ότι παρανομούν, παραβιάζουν τα δικαιώματα σου.
•ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΥΛΛΗΨΗΣ
Α. ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ και ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ
Προσπάθησε να μην απαντάς στις προκλήσεις των αστυνομικών ➢ Απαίτησε 1) να μάθεις για ποιο συγκεκριμένα αδίκημα σε συλλαμβάνουν και 2) αρνήσου ότι διέπραξες την οποιαδήποτε παράνομη πράξη ➢ Φρόντισε να μην απαντήσεις σε καμία ερώτηση, ούτε καν να εμπλακείς σε κουβέντα. Οτιδήποτε πεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον σου ή εναντίον άλλων. Ενημέρωσε τις/τους άλλους συλληφθείσες/έντες για τα δικαιώματά τους, αν δεν τα γνωρίζουν.

• ΣΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ➢ Ζήτα να ενημερωθείς: 1) αν κατηγορείσαι για κάτι ή 2) αν πρόκειται για απλή προσαγωγή. Σε κάθε περίπτωση ΑΠΑΙΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ με δικηγόρο. ➢ Στην περίπτωση της προσαγωγής, πίεσε για την άμεση απελευθέρωσή σου, επαναλαμβάνοντας πως κρατείσαι παράνομα ➢ Σε περίπτωση σύλληψης και απαγγελίας κατηγοριών, κεντρικό ζήτημα είναι η σιωπή απέναντι σε οποιαδήποτε προσπάθεια των αστυνομικών να σε προσεγγίσουν. Δεν απαντάς σε άλλες ερωτήσεις, πέραν των στοιχείων ταυτότητας (π.χ. ούτε καν αν έχεις αδέλφια, πού εργάζεσαι κλπ.) και μέχρι να έρθει δικηγόρος ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣ τίποτα παρά μόνο αρνείσαι τις κατηγορίες. ➢ Αρνήσου να απολογηθείς προανακριτικά ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟ. Σε κάθε περίπτωση γνωστοποιείς πως οτιδήποτε έχεις να πεις θα το πεις στον εισαγγελέα και το δικαστήριο. Η αστυνομία οφείλει να σε οδηγήσει το συντομότερο δυνατό στον εισαγγελέα, σε κάθε περίπτωση εντός 24 ωρών από τη σύλληψη (αν είναι Σάββατο, τη Δευτέρα). Αν παρέλθει το 24ωρο, απαίτησε να αφεθείς ελεύθερη/ος, ακόμη και αν σου έχουν αποδοθεί κατηγορίες.
Βασικά δικαιώματα στο αστυνομικό τμήμα:
➢Έχεις δικαίωμα να ζητήσεις το έντυπο με τα δικαιώματά σου στη μητρική σου γλώσσα
➢Έχεις δικαίωμα να κάνεις ένα επιτυχημένο τηλεφώνημα
Επειδή στην πράξη το δικαίωμα αυτό καταστρατηγείται από την αστυνομία, απαίτησε επίμονα την άμεση τηλεφωνική επικοινωνία με δικηγόρο
➢Μπορούν να σου αφαιρέσουν όλα τα κινητά αντικείμενα (π.χ. ρολόι, κινητό, χρήματα, κλειδιά και τα κορδόνια). Έχεις δικαίωμα να απαιτήσεις τη σύνταξη σχετικού καταλόγου
➢Παράδωσε το κινητό μόνο αφού αφαιρέσεις την κάρτα και σε κάθε περίπτωση απενεργοποίησέ το
➢Αν είσαι γυναίκα, απαίτησε να σου γίνει σωματική έρευνα από γυναίκα αστυνομικό.
Παρουσία προσώπου άλλου από αυτού που διενεργεί τη σωματική έρευνα είναι παράνομη.
➢Αν έχεις τραυματιστεί, απαίτησε: 1) την άμεση μεταφορά σου σε νοσοκομείο, ακόμη και στην περίπτωση φαινομενικά ελαφρού τραυματισμού, 2) να σε παραπέμψουν σε ιατροδικαστή για εξέταση (σου δίνουν ένα έγγραφο παραπομπής)
Δακτυλικά Αποτυπώματα:
➢Η άρνηση δακτυλικών είναι ατομικό δικαίωμα και πολιτική επιλογή. Προστίθεται η κατηγορία της απείθειας (ποινή έως 6 μήνες). Μερικές φορές το δικαστήριο απαλλάσσει από την κατηγορία, άλλες όχι. Αν έχεις δώσει έστω και 1 φορά αποτυπώματα, υπάρχουν στο αρχείο της ασφάλειας. Αν δώσεις αποτυπώματα, υπάρχει ο κίνδυνος να συνδεθείς με άλλες πράξεις παρελθοντικές ή μελλοντικές ανεξάρτητα με την εμπλοκή σου.
Πράξεις των κρατικών οργάνων που παραβιάζουν την σωματική ακεραιότητα και αξιοπρέπεια (ξυλοδαρμοί, ξεγυμνώματα κοκ.), είναι και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως βασανιστήρια.

•Μετά την πρώτη επικοινωνία με δικηγόρους, καθίσταται εφικτή η διαρκής και άμεση επικοινωνία που χρειάζεται για να οργανωθούν τα επόμενα βήματα
Η πολιτική υπεροχή είναι του κινήματος, τα παραπάνω είναι απλά διαδικαστικές/νομικοτεχνικές πληροφορίες αντιμετώπισης του κατασταλτικού μηχανισμού της αστυνομίας.

Επιτροπή για την ανάδειξη και την υπεράσπιση
της Κοινότητας των Προσφυγικών και της συλλογικής της μνήμης

Καμπάνια #saveprosfygika
www.saveprosfygika.gr
Email:saveprosfygika@protonmail.com
Fb:Save Prosfygika
Insta:saveprosfygika

Η κρατική βία και τρομοκρατία δεν μας φοβίζει, αντίθετα αποδεικνύει ότι αυτοί φοβούνται τους αγώνες μας

“Το παράδοξο της κυριαρχίας συνίσταται στο γεγονός ότι ο κυρίαρχος, βρίσκεται την ίδια στιγμή εντός και εκτός της έννομης τάξης. Έχοντας τη νόμιμη εξουσία να αναστέλλει την ισχύ του νόμου, τίθεται νομίμως εκτός του.”

Giorgio Agamben

Τα τελευταία χρόνια, περιστατικά επιθέσεων εναντίον κέντρων αγώνα αλλά και γενικότερα εναντίον οποιουδήποτε αντιστέκεται στη λεηλασία κάθε ίχνους ζωής και ελευθερίας είναι σχεδόν καθημερινά, ξεπερνώντας ακόμη και τα πιο δυστοπικά σενάρια. Η Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας, σημείο αναφοράς για τον αυτοοργανωμένο και κοινοτικό τρόπο ζωής και σημαντικό κέντρο αντίστασης και αγώνα, δέχεται έναν συστηματικό και συνεχώς κλιμακούμενο πόλεμο από το κράτος.

Είναι απαραίτητο και επιτακτικό να γίνουν γνωστές αυτές οι παράνομες, αντισυνταγματικές, αυταρχικές και βίαιες πρακτικές. Δεν μπορεί να γίνονται ανεκτές και να κανονικοποιούνται τέτοιες κρατικές πρακτικές, οι οποίες καταστρατηγούν τους ίδιους τους κρατικούς και διακρατικούς θεσμούς, καθώς επίσης και τα δικαιώματα που με θυσίες κατέκτησαν οι λαοί, οι κοινωνίες και τα κινήματα.

Ακολουθούν μερικές από τις παράνομες και αντισυνταγματικές πρακτικές που χρησιμοποιεί το καθεστώς εναντίον της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών –και όχι μόνο- την τελευταία περίοδο:

 Παράνομες προσαγωγές και συλλήψεις

Οι παράνομες προσαγωγές μελών της Κοινότητας πέριξ της γειτονιάς -και όχι μόνο- για δήθεν εξακρίβωση στοιχείων , χωρίς να συντρέχει κανένας απολύτως από τους προβλεπόμενους από το νόμο λόγους, καθώς γίνεται πάντα επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας, είναι συστηματικές και διαρκώς αυξανόμενες.

Παράλληλα, η κράτηση των προσαχθέντων για τη δήθεν εξακρίβωση στοιχείων ξεπερνάει παρασάγγας (7-10 ώρες) το κατά το νόμο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα, το οποίο οφείλει να είναι το απολύτως αναγκαίο για τον σκοπό για τον οποίο έγινε η προσαγωγή.

Αναφέρουμε ενδεικτικά σωρεία άλλων παραβάσεων και παρανομιών κατά τη διαδικασία, όπως η άρνηση άμεσης επικοινωνίας του/της προσαχθέντ@ ή συλληφθέντ@ με δικηγόρο, η διενέργεια προανακριτικών πράξεων σε βαριά τραυματισμέν@ συλληφθέντ@ μέσα στα νοσοκομεία, η αδικαιολόγητη καθυστέρηση (έως και 10 ώρες) της σύνταξης της έκθεσης σύλληψης σε περίπτωση συλλήψεων κ.λπ.

 Μαζικές παράνομες προσαγωγές πριν από εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις και πορείες

Η αστυνομική πρακτική των προληπτικών προσαγωγών πριν από διαδηλώσεις, εντείνεται το τελευταίο διάστημα, σε μια προσπάθεια άμεσης καταστολής της μαζικοποίησής τους. Δεκάδες άτομα ακινητοποιούνται σε χώρους κοντά στα σημεία συγκέντρωσης παρ’ ότι φέρουν ταυτότητα, οδηγούνται παράνομα στο αστυνομικό τμήμα, όπου κρατούνται παράνομα για τόσο χρόνο ώστε να μην μπορέσουν να συμμετάσχουν στην διαδήλωση, πρακτική ευθείας παραβίασης, μεταξύ άλλων, του Συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος του συνέρχεσθαι.

Συγκεκριμένα, οι επαναλαμβανόμενες παράνομες προληπτικές προσαγωγές μελών τη Κοινότητας των Προσφυγικών σε κομβικές ημερομηνίες, δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως διακριτική μεταχείριση και πολιτική στοχοποίηση της κοινότητας και προϊόν αυθαιρεσίας και πρακτική πολιτικής κατασταλτικής επίθεσης.

 Παρακολουθήσεις, κάμερες και drones

Το τελευταίο διάστημα οι παρακολουθήσεις της γειτονιάς και των κατοίκων από το κράτος με διάφορα μέσα επιτήρησης αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Drones πετούν πάνω από τον χώρο της γειτονιάς των Προσφυγικών, ενώ πολύ συχνά η κάμερα κυκλοφορίας της Λ. Αλεξάνδρας στρέφεται τόσο στο κοινωνικό κέντρο της κοινότητας όσο και στα σπίτια μελών της.

Στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας, τα συστήματα επιτήρησης, θα πρέπει να λειτουργούν σύμφωνα με το οικείο νομοθετικό πλαίσιο. Το οικείο Προεδρικό Διάταγμα προβλέπει ότι η εγκατάσταση και λειτουργία συστημάτων επιτήρησης πρέπει να περιορίζεται στον συγκεκριμένο χώρο, για τον οποίο κρίνεται απαραίτητη η επιτήρηση και δεν μπορεί να επεκτείνεται σε ευρύτερη περιοχή. Οι στραμμένες κάμερες στα παράθυρα και τις πόρτες των Προσφυγικών και οι πρακτικές παρακολούθησης του καθεστώτος της δυτικής μετά-δημοκρατίας του δόγματος νόμος κ τάξη, αποτελούν μία ακόμη ξεκάθαρη παραβίαση του νομοθετικού πλαισίου, κανονικοποιώντας το καθεστώς εξαίρεσής τους από τη νομιμότητα.

 Η κατασκευασμένη υπόθεση του Κώστα Δημαλέξη και η ομόφωνη αθώωσή του από τον α’ βαθμό

Τον Νοέμβριο του 2022 ο αναρχικός και μέλος της κοινότητας Κώστας Δημαλέξης απήχθη από την κρατική ασφάλεια μέσα από τη γειτονιά των Προσφυγικών. Το μεγαλύτερο μέρος του στημένου από την ασφάλεια κατηγορητηρίου, που εξέθεσε τον δικαστικό μηχανισμό σε όλα τα στάδια ελέγχου, επιβεβαίωσης και υπαγωγής των στοιχείων που συνιστούσαν τη σαθρή δικογραφία, άρχισε να καταπίπτει πανηγυρικά ήδη από το στάδιο του παραπεμπτικού βουλεύματος. Τελικά, και μετά από ένα χρόνο προσωρινής κράτησης ενός νέου ανθρώπου που προφυλακίστηκε για τις ιδέες και την πολιτική του δράση, η υπόθεση κατέρρευσε με κρότο ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων όπου απαλλάχθηκε ήδη πρωτοδίκως από όλες τις κακουργηματικές κατηγορίες. Σημειωτέον ότι τη απαγωγή και σύλληψη του από τη γειτονιά ακολούθησε ένα όργιο καταστολής, με αποτέλεσμα να συλληφθούν 79 άτομα που υπερασπίστηκαν την κοινότητα. Σύσσωμη η γειτονιά απάντησε οργανωμένα στην επίθεση υπερασπιζόμενη έμπρακτα τον απελευθερωμένο της χώρο.

 Η σύλληψη τεσσάρων μελών των Προσφυγικών μετά την πορεία της 1ης Νοέμβρη και η απόπειρα εξίσωσής τους με τους φασίστες

Μετά την ολοκλήρωση της αντιφασιστικής συγκέντρωσης την 1η Νοεμβρίου, τέσσερα μέλη της Κοινότητας των Προσφυγικών συνελήφθησαν στο Σταθμαρχείο του ΗΣΑΠ στο Μοναστηράκι, ενώ προσπαθούσαν να συνδράμουν συντρόφισσα που υπέστη σοβαρό τραυματισμό από ομάδα φασιστών. Αρχικά αποδόθηκαν σε όλες ανυπόστατες κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα. Εν συνεχεία, συνενώθηκαν οι δικογραφίες με τους κατηγορούμενους φασίστες και τους απαγγέλθηκαν κακουργήματα. Ουσιαστικά, αντιφασίστες και άτομα που έσπευσαν να βοηθήσουν τραυματίες, βρέθηκαν αντιμέτωπα με βαριές κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα.

Η μεγιστοποίηση των κατηγοριών και η εξίσωση των επιτιθέμενων με τους αποδέκτες της επίθεσης, η πολιτική στοχοποίηση και απαξίωση των αντιφασιστών/στριών εξισώνοντάς τους με ακροδεξιούς εγκληματίες συνιστούν ακόμη μια άμεση πολιτική επίθεση κατά της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών, συνθήκη που είναι πλέον καθεστώς για όποιον αντιστέκεται. Παράλληλα είναι μία πρακτική του κράτους να εξοντώσει οικονομικά όποι@ αντιστέκεται.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η ακραία και κλιμακούμενη επιθετική συμπεριφορά του καθεστώτος Μητσοτάκη κινείται έξω από κάθε πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας και του φιλελεύθερου δικαιικού συστήματος που ευαγγελίζονται. Η αγωνία του καθεστώτος απέναντι στις κοινωνικές αντιστάσεις, το αναγκάζει να χρησιμοποιεί μεθόδους δικτατορικών καθεστώτων.

Για όλους λοιπόν τους λόγους αυτούς, όσο γράφεται το κείμενο αυτό ετοιμάζουμε νομικές ενέργειες σε μια κίνηση αντεπίθεσης και νομικής πλαισίωσης της πολιτικής μας δράσης.

Στη θέση μας και ακόμη χειρότερα βρίσκεται όλη η ελλαδική κοινωνία που βιώνει καθεστώς πολιτειακής εκτροπής. Οφείλουμε να σηκώσουμε την ευθύνη και το κόστος της ανατροπής αυτής της σύγχρονης δικτατορίας που μας γύρνα 300 χρόνια πίσω, σε ένα κόσμο νεοφεουδαρχίας και παγκόσμιας δυστοπίας. Για εμάς. Για όσους έχουν θυσιαστεί για εμάς. Για τα παιδιά του τώρα και του μέλλοντος.

Η κρατική βία και τρομοκρατία δεν μας τρομάζει! Η μόνη ανάπλαση που πετυχαίνουν είναι αυτή των σπλάχνων μας. Τα αρπακτικά της εξουσίας θα μένουν νηστικά όσο η φλόγα είναι αναμμένη!

Επιτροπή για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των Προσφυγικών και της συλλογικής της μνήμης

Διεθνιστική αλληλεγγύη με την Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών στην Αθήνα (firefund campaign)

Υποστηρίξτε την καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών στο firefund πατώντας στον σύνδεσμο:

https://www.firefund.net/internationalsolidarityforprosfygika

Υπάρχει μια έκτακτη ανάγκη για οικονομική στήριξη της κοινότητας των κατειλημμένων Προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, στην Αθήνα. Η παρούσα κατάσταση είναι άσχημη και θα αλλάξει προς το χειρότερο. Οι Ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, τα φασιστικά καθεστώτα και ο παγκόσμιος καπιταλισμός δυναμώνουν σε διάφορες περιοχές, εκατομμύρια άνθρωποι που βρίσκονται σε διαρκή κατάσταση μετακίνησης παγιδεύονται και σκοτώνονται από το ελληνικό και ευρωπαϊκό συνοριακό καθεστώς, η εκμετάλλευση των τοπίων και των φυσικών πόρων σπρώχνει την κλιματική καταστροφή. Αυτές οι δυνάμεις είναι οι ίδιες που καταπιέζουν και ποινικοποιούν όλους και όλα, για τα οποία αγωνιζόμαστε. Αυτή η κατάσταση οδηγεί στην ανάγκη της αυτοοργάνωσης και της κοινωνικής αυτοάμυνας για να χτίσουμε ένα έδαφος αντίστασης.

“Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, στα Προσφυγικά της λ. Αλεξάνδρας, η «Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών» αποδεικνύει ότι η ύπαρξη μιας αυτο-οργανωμένης κοινότητας στο κέντρο μιας ευρωπαϊκής μεγαλούπολης είναι εφικτή, σηματοδοτώντας την ελπίδα για τις κοινωνίες του μέλλοντος. Ο αγώνας για τη σωτηρία της κοινότητας των Προσφυγικών είναι αγώνας για ελευθερία, ζωή και ανθρωπιά, που εμπνέει και δίνει δύναμη για τις συλλογικές διεκδικήσεις του μέλλοντος. Ενός μέλλοντος που θα βασίζεται στην αλληλεγγύη, την ελευθερία και τη συντροφικότητα.” (Κωνσταντίνος, μέλος της επιτροπής για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των Προσφυγικών και της συλλογικής της μνήμης #saveprosfygika)

Θα παραμείνουμε εδώ και θα υπερασπιστούμε αυτό που είμαστε. Για αυτό χρειαζόμαστε τοπική και διεθνιστική αλληλεγγύη. Δίπλα στην ανταλλαγή εμπειριών, ανθρωπίνου δυναμικού και τη δημιουργία ευρύτερων δικτύων, μια από τις σημαντικότερες ανάγκες είναι η οικονομική υποστήριξη.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών και για την καμπάνια οικονομικής ενίσχυσης πατήστε στον σύνδεσμο:

https://www.firefund.net/internationalsolidarityforprosfygika

Ημερολόγιο 2024 saveprosfygika

Όταν το κράτος μιλάει για ανάπλαση, εμείς απαντάμε με αυτοοργάνωση

Όταν το κράτος μιλάει για «ανάπλαση», εμείς απαντάμε με αυτοοργάνωση

Ο όρος εξευγενισμός (gentrification), που χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από την κοινωνιολόγο Ruth Glass (1964) για να περιγράψει την εκτόπιση της εργατικής τάξης από περιοχές του Λονδίνου και την μεταβολή του κοινωνικού του χαρακτήρα, αναφέρεται γενικά στις χωρικές και κοινωνικές διαδικασίες αναδιάρθρωσης υποβαθμισμένων περιοχών της πόλης. Με την εξέλιξη της διαδικασίας, οι τιμές γης αυξάνονται και δημιουργούνται υπεραξίες με αποτέλεσμα οι παλαιότεροι και πιο αδύναμοι, οικονομικά και πολιτικά, πληθυσμοί να εκτοπίζονται και τη θέση τους καταλαμβάνουν μεσαία και ανώτερα κοινωνικά στρώματα (Smith 1986). Πρόκειται για τις συστηματικές πολιτικές που ακολουθούνται από την άρχουσα τάξη με κύριο στόχο την οικονομική εκμετάλλευση του κτηριακού αποθέματος.^[1]

Το φαινόμενο αυτό, αν και άργησε να έρθει στην Ελλάδα, αποτυπώνεται πλέον έντονα στο αστικό τοπίο της Αθήνας με εμφανείς τις μεταβολές στην κοινωνική σύσταση του πληθυσμού με την απομάκρυνση ασθενέστερων οικονομικά νοικοκυριών, τις αλλαγές στις αρχιτεκτονικές ποιότητες και στη χρήση γης, καθώς και με μία επίπλαστη ανάπτυξη που εξυπηρετεί μόνο το εγχώριο και ξένο κατασκευαστικό και τουριστικό κεφάλαιο. Ο εξευγενισμός απειλεί να αλλάξει ολοκληρωτικά το προφίλ της πόλης, μετατρέποντας κάθε δημόσιο και ελεύθερο χώρο σε επιχειρηματική και τουριστική ζώνη, ενώ παράλληλα το στεγαστικό έχει γίνει μείζον πρόβλημα σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της με Αirbnbs, ξενοδοχεία και υπηρεσίες αποκλειστικά για τουρίστες να την κατακλύζουν. Η κλιμάκωση της εμπορευματοποίησης της στέγης οδηγεί τα ενοίκια σε δυσθεώρητα ύψη, ενώ δεν γίνεται καμία επένδυση προς τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων, μιας και το «προϊόν» απευθύνεται κυρίως σε τουρίστες που δεν ενδιαφέρονται για την βελτίωση της καθημερινής ζωής.

Η πολιτική αυτή αυξήθηκε ακόμη περισσότερο σε ένταση και έκταση το 2014 με την ένταξη της Αθήνας στο πρόγραμμα του δικτύου των 100 Ανθεκτικών πόλεων του ιδρύματος Rockfeller[2]. Οι βασικοί πυλώνες όπως αυτοί ορίζονται για το δρόμο προς την ανθεκτικότητα είναι η ανάπτυξη μιας νέας ταυτότητας της Αθήνας, μιας πόλης, “δυναμικής”, “συναρπαστικής” και “ανοικτής σε όλους”. Σύμφωνα με τα παραπάνω, με τον όρο ανοιχτή σε όλους, δε νοούνται προφανώς οι κάτοικοι, οι μετανάστες, οι φτωχοί που ζουν, βάλλονται από και αντιδρούν στις αντιδραστικές πολιτικές που εφαρμόζονται, αλλά οι τουρίστες που θα απολαύσουν το νέο πρόσωπο μιας πόλης που υπόσχεται διασκέδαση και ασφάλεια, μακριά από την πραγματικότητα της φτώχειας, της καταπίεσης και έλλειψης δικαιοσύνης που γεννά την “κοινωνική αναταραχή” όπως χαρακτηρίζονται οι αγώνες για καλύτερες συνθήκες ζωής.

Tη νέα συνθήκη πλαισιώνουν αντιδραστικοί νεοφιλελεύθεροι σχεδιασμοί, στόχος των οποίων δεν είναι μόνο η οικονομική εκμετάλλευση της γης αλλά και ο εκτοπισμός συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων. Πολλά είναι τα παραδείγματα όπου δημόσιος χώρος παραδόθηκε προς εκμετάλλευση σε εταιρίες, urban developers και κάθε λογής επενδυτές, αποκλείοντας τους κατοίκους από την πρόσβαση και αξιολογώντας τις προτάσεις και παρεμβάσεις τους ως ανεπιθύμητες και επικίνδυνες. Η πλατεία Εξαρχείων, η ανάπλαση του Λόφου του Στρέφη, η ανάπλαση Δρακόπουλου, η ανάπλαση της Πανεπιστημίου, η παραχώρηση σε ιδιωτική χρήση μέρους του Πεδίου του Άρεως και πολλές άλλες «αναπλάσεις»…

Μείζον θέμα στο δημόσιο λόγο της πόλης -τόσο από την απερχόμενη αλλά και τη νεοεκλεχθείσα Δημοτική Αρχή- αποτελεί φυσικά και «το έργο της Διπλής Ανάπλασης», η οποία περιλαμβάνει την ανάπλαση των προσφυγικών της λεωφόρου Αλεξάνδρας μαζί με τη διπλή ανάπλαση στο Βοτανικό και το πάρκο Γουδή. Το έργο δρομολογήθηκε και με τη σύσταση το 2018 της εταιρείας-μορφώματος «Ανάπλαση ΑΕ». Πρόκειται για σχέδια και πολιτικές που προβλέπουν την «ανάπλαση» της περιοχής, με ξεκάθαρους στόχους την οικονομική εκμετάλλευση αυτού του φιλέτου στο κέντρο της Αθήνας για λογαριασμό των εγχώριων και ξένων οικονομικών ελίτ, την υποβάθμιση της περιοχής και της ποιότητας της ζωής των κατοίκων των Αμπελοκήπων, την εκτόπιση τους και παράλληλα τον τερματισμό ενός σημαντικού κέντρου αγώνα, της κοινότητας που ζει και αγωνίζεται στη γειτονιά των Προσφυγικών 13 χρόνια τώρα και τους χαλάει σε πολλαπλά επίπεδα τα σχέδια. Μιας γειτονιάς που αντιστέκεται, οργανώνεται με τους δικούς της όρους, αγωνίζεται και διεκδικεί το χώρο που της ανήκει.

Μοναδική απάντηση στα υποκριτικά αφηγήματα, την τρομοκρατία του κράτους και στην υποβάθμιση της ζωής μας μέσω του εξευγενισμού και «των αναπλάσεων» αποτελεί η αυτοοργάνωση των κατοίκων, που πολύ απλά είναι η οργάνωση, η προστασία και η βελτίωση της ζωής συλλογικά και «από τα κάτω». Η αυτοοργάνωση αποτελεί μια δυναμική αντίδραση απέναντι στην κοινωνία της καπιταλιστικής νεωτερικότητας που αλλοτριώνει, αποξενώνει, ευτελίζει και αποδυναμώνει τον άνθρωπο. Η πραγματική απελευθέρωση από κρατικούς φορείς και από λογικές ανάθεσης βρίσκεται σε συλλογικότητες και σε κοινότητες αγώνα που λειτουργούν με γνώμονα την αλληλεγγύη, την ισότητα, την αυτοδιάθεση των μελών τους και την κοινοκτημοσύνη των πόρων και των δομών. Πρόκειται για κοινότητες που συγκροτούνται βάσει ενός κοινού πολιτικού πλαισίου, μιας κοινής αισθητικής κι ενός κοινού οράματος. Κοινότητες που λαμβάνουν αποφάσεις σε γενικές συνελεύσεις που λειτουργούν με όρους οριζοντιότητας και αποφασίζουν συλλογικά με όρους πλειοψηφίας, χωρίς όμως να αποκλείουν και τις ισχυρές μειοψηφίες. Οι αυτοοργανωμένες αυτές κοινότητες αποτελούν τον θεμέλιο λίθο του ριζοσπαστικού ελευθεριακού κινήματος και εκφράζουν την συλλογική ευθύνη και την δέσμευση των αγωνιζόμενων μελών για κοινωνική εμπλοκή και αγώνα στο εδώ και στο τώρα.

Μία τέτοια κοινότητα είναι τα Προσφυγικά της Αλεξάνδρας. Για πολλά χρόνια, πριν ξεκινήσει να αυτοοργανώνεται (2010), μαφίες υπενοικίαζαν τα σπίτια, διακινούσαν και παρήγαγαν ναρκωτικά, λυμαίνονταν τη γειτονιά, με την αστυνομία να πηγαινοέρχεται καθημερινά για την είσπραξη του μεριδίου της στα κέρδη. Αυτή, ήταν η αρχική συνθήκη που πυροδότησε την αντίδρασή των κατοίκων των Προσφυγικών, μαζί με την επικείμενη καταστολή που θα εξαπέλυε το κράτος προκειμένου να ελέγξει και να εκμεταλλευτεί τη γειτονιά και τα σπίτια, ως ένα μεγάλο «φιλέτο» στο κέντρο της πόλης. Μοναδικός τρόπος επιβίωσης ήταν οι κάτοικοι να ενωθούν και να συλλογικοποιηθούν. Οραματιστήκαν μια κοινότητα όπου οι άνθρωποι ζουν μαζί, τα σπίτια είναι κοινά και δεν ανήκουν σε κάποιες, οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά, τα μέλη αλληλοστηρίζονται και παλεύουν μαζί σε έναν κοινό δρόμο. Φανταστήκαν μια αυτόνομη κοινότητα όπου μπορούν να επιβιώσουν παράγοντας τροφή και συντηρώντας υλικοτεχνικά τη γειτονιά, όπου τα παιδιά αυτομορφώνονται μέσα στην κοινότητα ώστε να αντιμετωπίσουν και να υπερνικήσουν τις προβληματικές του σχολείου. Μία κοινότητα όπου δεν υπάρχει βία και τα προβλήματά λύνονται με όρους που βασίζονται στη συμπερίληψη, στην οριζοντιότητα, στην αποδοχή. Φανταστήκαν πολλά και αποφάσισαν να πραγματοποιήσου τα φανταστικά τους σχέδια…

Πώς όμως από τη φαντασία περνάς στην πράξη; «Πώς το φαντασιακό γίνεται ρεαλιστικό»; Οι απαντήσεις δεν είναι εύκολες γιατί χρειάζεται μια αντιπρόταση απέναντι στο ήδη υπάρχον. Η αυτοοργάνωση όμως, με έναν τρόπο φυσικό βρίσκει τον δρόμο της κι έτσι οι απαντήσεις στριφογύριζαν διαρκώς γύρω από τις λέξεις «δομές» και «υποδομές».

Μετά από 13 χρόνια συλλογικής δράσης, πράξης και αυτοοργάνωσης φτάνουμε στο σήμερα. Στην ύπαρξη μιας ζωντανής αυτοοργανωμένης κοινότητας, όπου ζουν και συνυπάρχουν αρμονικά περίπου 27 διαφορετικές εθνικότητες. Μέσα σε αυτό το πολύμορφο μωσαϊκό, καταφέρνουν να οργανώνουν τις συνελεύσεις τους, συναποφασίζουν για όλα τα θέματα, συζητούν, και συνεργάζονται για τους κοινούς τους σκοπούς και μια κοινή προοπτική. Παράλληλα η γειτονιά συμμετέχει σε αγώνες που δίνονται λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά ή στην άλλη άκρη της γης, αναγνωρίζοντας ότι οι αγώνες είναι κοινοί.

Ο τρόπος που έχει αυτοοοργανωθεί η κοινότητα βασίζεται στην κάλυψη των αναγκών που προκύπτουν. Για παράδειγμα, όταν τα παιδιά της γειτονιάς έχουν ανάγκη για ενισχυτικά μαθήματα ή για δημιουργική απασχόληση, η δομή του παιδικού στεκιού έρχεται να καλύψει αυτές τους τις ανάγκες. Υπάρχει ανάγκη για φαγητό, η δομή λογιστικού φροντίζει να έχει η κοινότητα φαγητό. Πάνω σε αυτήν την λογική και βάση έχουν χτιστεί οι διάφορες δομές και υποδομές μέσα στα 13 χρόνια ύπαρξης της κοινότητας (παιδικό στέκι, φούρνος, δομή αυτομόρφωσης, γυναικεία δομή, παιδικός κινηματογράφος, συλλογική κουζίνα και πολλές άλλες).

Στη γειτονιά των Προσφυγικών συμβαίνει και αναπτύσσεται λοιπόν κάτι δυνατό και ελπιδοφόρο, που καλούμαστε τώρα όλες να το γνωρίσουμε και να το αγκαλιάσουμε. Εκεί, ανάμεσα στους δύο ογκόλιθους της κρατικής εξουσίας, τη ΓΑΔΑ και το Εφετείο, κυοφορείται ένας άλλος κόσμος. Μια αυτοοργανωμένη κοινότητα που, σαν αγριόχορτο, ζει, ανθίζει και δημιουργεί. Εντός και ανάμεσα των κτηρίων των Προσφυγικών αναπτύσσεται μια γειτονιά η οποία παραμένει αλώβητη από τα φαινόμενα κοινωνικής ένδειας και αποξένωσης, την οποία βιώνουμε και καλούμαστε να επιβιώσουμε καθημερινά οι κάτοικοι της μεγαλούπολης. Μία απελευθερωμένη κοινότητα από το μέλλον η οποία αποτελεί μια αχτίδα ζωής μέσα στον αστικό ιστό. Ένα πολύμορφο μωσαϊκό ανθρώπων που συμβιώνουν πραγματικά, υπενθυμίζοντας μας ότι μόνο μέσα από ειλικρινείς, μαχητικές σχέσεις αλληλεγγύης, μπορούμε να αντιταχθούμε στην αδηφάγα μηχανή του κέρδους που με πρόσχημα τις αναπλάσεις και την αύξηση του κεφαλαίου των λίγων ουσιαστικά μας αποκόπτει από το δικαίωμα στη ζωή.

Η γειτονιά αυτή κινδυνεύει. Και μαζί της η ελπίδα για έναν άλλον κόσμο. Ήρθε η ώρα να κάνουμε το χρέος μας! Εμείς από τα κάτω! Στο εδώ και στο τώρα!

Επιτροπή για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των Προσφυγικών και της συλλογικής της μνήμης

#saveprosfygika

www.saveprosfygika.gr

Email: saveprosfygika@protonmail.com

[1]https://www.athenssocialatlas.gr/%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF/%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%85%ce%b3%ce%b5%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-gentrification/

[2] https://resilientathens.files.wordpress.com/2019/02/100rc-cea3cf84cf81ceb1cf84ceb7ceb3ceb9cebaceae-ce91cebdceb8ceb5cebacf84ceb9cebacf8ccf84ceb7cf84ceb1cf82-.pdf

Καμπάνια #save prosfygika. Για μία κονωνία από το μέλλον

Η γειτονιά των Προσφυγικών της Λεωφόρου Αλεξάνδρας άδειασε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ύστερα από την επίθεση του κράτους, καθώς τα τότε σχέδια μιλούσαν για κατεδάφιση των κτηρίων. Οι άνθρωποι πανικόβλητοι μπροστά στον «πανίσχυρο» κρατικό μηχανισμό την εγκατέλειψαν άρον άρον με μηδαμινές αποζημιώσεις. Σύντομα άρχισε να καταλαμβάνεται από ανθρώπους που άρχισαν να συντηρούν εσωτερικά τα σπίτια, χωρίς όμως να μπορούν να παρέμβουν στις όψεις των κτηρίων μιας και το 2003-2009 κρίθηκαν διατηρητέα και νεότερα ιστορικά μνημεία. Από το 2010 αυτό το πολύμορφο μωσαϊκό των «από τα κάτω» που προερχόταν από διαφορετικό πολιτισμικό, θρησκευτικό και πολιτικό background, αυτοοργανώθηκε, δημιουργώντας μια κοινότητα στην οποία οι άνθρωποί της ζουν μαζί, φροντίζουν ο ένας τον άλλον/η/ο και προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα τους μόνοι/ες/α τους χωρίς την παρουσία του κράτους. Το πόσο σημαντική είναι η αυτοοργάνωση φάνηκε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο διάστημα την περίοδο του COVID, όπου οι άνθρωποι της γειτονιάς είχαν φροντίδα, φαγητό, τα παιδιά βλέπανε σινεμά και η μοναξιά με τον φόβο δεν κέρδισαν έδαφος ούτε στο ελάχιστο.

Από την άλλη μεριά, το κράτος, διακηρύσσει σε όλους τους τόνους ότι η γειτονιά πρέπει να «αναπλαστεί-εξευγενιστεί». Αυτό που όμως εννοεί είναι ότι, θα πολεμήσει και θα καταστείλει αυτό το μοντέλο οργάνωσης με το οποίο μπορεί να υπάρξει ελπίδα, δρόμος και προοπτική, καθώς αυτή είναι μια γειτονιά από το μέλλον.

Στο πλαίσιο αυτό, συγκροτήθηκε μία επιτροπή αλληλεγγύης προς τον αγώνα τους, με κύριο έργο της τη δημιουργία και την προώθηση της καμπάνιας #SAVE PROSFYGIKA. Η καμπάνια επιδιώκει να αναδείξει όλους τους λόγους για τους οποίους μια τέτοια κοινότητα αγώνα πρέπει να παραμείνει ζωντανή και να μη λεηλατηθεί η ιστορική μνήμη. Επίσης θα αποκαλύψει τους υποκριτικούς λόγους που επικαλείται το κράτος και η εξουσία και ότι στην πραγματικότητα δεν τους ενδιαφέρει η διάσωση των κτηρίων αλλά η εκμετάλλευση τους και φυσικά η διάλυση ενός κέντρου αγώνα. Η επιτροπή σύντομα θα ανακοινώσει τα σχέδια της πραγματικής διάσωσης των ιστορικών κτηρίων και μέσω της καμπάνιας θα συμβάλει στην αντίσταση και στον αγώνα της κοινότητας. Είναι σαφές πως ό,τι δεν αντιστέκεται εκτοπίζεται ή «πολτοποιείται», ενώ όποι@ αντιστέκονται έχουν την πιθανότητα μιας νίκης ή την ικανοποίηση ενός αξιοπρεπούς αγώνα.

Κάποια από τα μέλη της επιτροπής για την καμπάνια #SAVE PROSFYGIKA παραθέτουν τις σκέψεις τους και τους λόγους που αποφάσισαν να συμμετάσχουν σε αυτήν την πρωτοβουλία:

Η γειτονιά των Προσφυγικών απλώνεται ανάμεσα σε δύο κτήρια με το δικό τους συμβολισμό, τα οποία επισκέπτομαι καθημερινά λόγω της εργασίας μου. Το ένα είναι η ΓΑΔΑ. Το μέρος όπου έχω περάσει δεκάδες βράδια μετά από συλλήψεις αγωνιστών/τριών εξαιτίας κατασταλτικών επιχειρήσεων της ΕΛΑΣ σε βάρος πολύμορφων κοινωνικών αντιστάσεων. Στην άλλη πλευρά, μια άλλη όψη της κρατικής εξουσίας, η δικαστική. Το Εφετείο, εκεί που αποδίδεται Δικαιοσύνη, εκεί που άλλοτε νικά κι άλλοτε χάνει το Δίκιο. Ανάμεσα τους, μια ολόκληρη κοινότητα ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών οργανώνεται, λειτουργεί, αποφασίζει και ζει εντελώς διαφορετικά, κρατώντας ζωντανούς τους ιστορικούς αγώνες και τα βιώματα του λαού των τελευταίων εκατό ετών.

Παναγιώτης Αντωνίου, Δικηγόρος

Εκατομμύρια άνθρωποι περνάνε και προσπερνάνε καθημερινά –όπως έκανα κι εγώ μέχρι πρόσφατα- τα Προσφυγικά της Αλεξάνδρας. Επισκεπτόμενος αυτόν τον ιστορικό και συνάμα τόσο ζωντανό χώρο και κυρίως γνωρίζοντας τους ανθρώπους της κοινότητας, αποφάσισα ότι θέλω και έχω χρέος να αποτελέσω μέρος της ιστορίας που γράφεται στη γειτονιά των Προσφυγικών και να σταματήσω να είμαι παρατηρητής και διερχόμενος. Η κοινότητα των Προσφυγικών και αυτά που έχει ήδη καταφέρει, μας εμπνέει και μας δίνει τη δύναμη να δράσουμε για τα ακόμη περισσότερα και τα ακόμη καλύτερα που μπορούμε να πετύχουμε συλλογικά μαζί με άλλους ελεύθερους ανθρώπους σε απελευθερωμένους χώρους.

Νίκος Κολοκοτρώνης, Δικηγόρος

Σε μια εντατικοποιημένη καθημερινότητα όπου το δικαίωμα στον ελεύθερο χώρο δέχεται επίθεση και η στέγαση απειλείται από την τουριστικοποίηση και τους πλειστηριασμούς, το αντιπαράδειγμα της Κοινότητας των Προσφυγικών αποτελεί ελπίδα για μια διαφορετική κοινωνία, που πράττει συλλογικά και μεγαλώνει τα παιδιά της παρέα, με όρους γειτονιάς. Η ζωντάνια των κτηρίων έγκειται στους κατοίκους. Η ιστορική μνήμη διαφυλάσσεται με τη συμβίωση για την οποία τα κτήρια προορίστηκαν εξ ’αρχής αντί για τη μετατροπή τους σε μουσεία-νεκροταφεία ιστορίας. Να αγωνιστούμε με τα προσφυγικά ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε ότι μια μέρα οι πόλεις στις οποίες κατοικούμε θα μας χωράνε να Ζήσουμε πραγματικά.

Βάσω-Ρουμπίνη Αργύρη, Πολιτικός Μηχανικός

Περνώντας από την λεωφόρο Αλεξάνδρας και αντικρίζοντας τα Προσφυγικά με τα κρεμασμένα πανό και τα ηχηρά συνθήματά τους, μια φράση μου έρχεται στο μυαλό: «κέντρο αγώνα». Μέσα από αυτοοργανωμένες δομές η κοινότητα προωθεί έναν συλλογικό τρόπο ζωής, όπου άτομα όλων των καταπιεσμένων τάξεων ζουν αλληλέγγυα, παραγκωνίζοντας και περιθωριοποιώντας εξουσιαστικές και ιεραρχικές συμπεριφορές. Σεβόμενες-οι την ιστορικότητα της κοινότητας και την κατάληψη με τις πολύμορφες δράσεις της, οφείλουμε να συμβάλλουμε, η καθεμία και ο καθένας με τον τρόπο του, ώστε αυτή η αυτοοργανωμένη κοινότητα να συνεχίσει να αποτελεί μέρος των κινημάτων και των αντιστάσεων του αύριο.

Θάνος Τζιφάκης, Αρχαιολόγος.

Εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, στα Προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας, η «Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών» αποδεικνύει ότι η ύπαρξη μιας αυτοοργανωμένης κοινότητας στο κέντρο μιας ευρωπαϊκής μεγαλούπολης είναι εφικτή, σηματοδοτώντας την ελπίδα για τις κοινωνίες του μέλλοντος. Ο αγώνας για την σωτηρία της κοινότητας των Προσφυγικών είναι αγώνας για ελευθερία, ζωή και ανθρωπιά, που εμπνέει και δίνει δύναμη για τις συλλογικές διεκδικήσεις του μέλλοντος. Ενός μέλλοντος που θα βασίζεται στην αλληλεγγύη, την ελευθερία και την συντροφικότητα.

Κωνσταντίνος, Πολιτικός Μηχανικός

Η κοινότητα των ανθρώπων που συνιστούν την απελευθερωμένη αυτή γειτονιά και η διάσωση της ελπίδας μιας αλληλέγγυας ζωής στην συλλογική μνήμη, με οδηγούν στην συμμετοχή μου στην παρούσα επιτροπή, ενάντια σε κάθε καταστολή της.

Δήμητρα Κ., Αρχιτέκτονας, Οικονομολόγος

Ζυμώνοντας ένα φανταστικό ψωμί σε μία πραγματική γειτονιά

Η Κοινότητα των Κατειλημμένων Προσφυγικών και ο αγώνας υπεράσπισης της

Τα τελευταία γεγονότα, με τα Τέμπη, την Πύλο, την εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου σε πάρκα, πλατείες, λόφους, τη δολοφονική επίθεση ντόπιων και ξένων οργανωμένων οπαδών-φασιστών, τους πλειστηριασμούς σπιτιών ακόμη και για οφειλές 800 ευρώ, τις καταστροφές και τις απώλειες ζωών λόγω της απουσίας αντιπυρικών και αντιπλημμυρικών έργων, τα ρατσιστικά πογκρόμ, τις δολοφονίες γιατί είσαι Ρομά, γιατί δεν πλήρωσες ένα εισιτήριο ή γιατί αργοπορείς σε ένα καράβι ή γιατί έτσι…γιατί έχω την εξουσία και το κάνω, καθώς και τόσα άλλα, δεν μας αφήνουν καμία ψευδαίσθηση ότι το σύστημα οργάνωσης των κοινωνιών μας παράγει βία που την κανονικοποιεί και τη νομιμοποιεί. Κατανοούμε ότι ο τρόπος που είναι δομημένο οδηγεί σ’ ένα πλήρες αδιέξοδο, κλιμακώνοντας την αδικία, αναβαθμίζοντας τη βία και δημιουργώντας πόνο και μόνο πόνο σε όλα τα κατώτερα στρώματα. Η απάντηση σε όλο αυτό που μοιάζει τεράστιο, απρόσωπο και ανίκητο είναι να δομήσουμε έναν άλλο τρόπο οργάνωσης όπου τις αποφάσεις και την ευθύνη για τις ζωές μας θα έχουμε εμείς κι όχι μια εξουσία που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να υπηρετήσει τις οικονομικές ελίτ και να κάνει τα πάντα για το κέρδος ρίχνοντας τα σώματα και τις «ψυχές μας σαν το σιτάρι στις μυλόπετρες».

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, στα Προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας έχει αναπτυχθεί μία γειτονιά ελπίδας και αντίστασης. Mια γειτονιά που έρχεται από το μέλλον κι αποδεικνύει ότι η ύπαρξη μιας αυτοοργανωμένης κοινότητας στο κέντρο μιας ευρωπαϊκής μεγαλούπολης είναι εφικτή, ανοίγοντας μια προοπτική πάνω στη βάση της αλληλεγγύης, του αλληλοσεβασμού και της αξιοπρέπειας χωρίς ιεραρχίες, αλλά με συναπόφαση και συνευθύνη για τις ζωές μας. Αυτό που μπορεί κάποια/@/ος να ονειρεύεται για την κοινωνία και για την οργάνωσή της, αυτό που ονομάζουμε φαντασιακό, σε αυτή τη γειτονιά ήδη συμβαίνει και συμβαίνει όχι ως κάτι ολοκληρωμένο και τετελεσμένο, αλλά ως μία διαδικασία που βρίσκεται σ’ εξέλιξη, στο εδώ και στο τώρα.

Στην κοινότητα των Προσφυγικών ζουν περίπου 27 διαφορετικές εθνικότητες, μιλούν διαφορετικές γλώσσες, πιστεύουν σε διαφορετικές θρησκείες ή και σε καμία, έχουν διαφορετικές κουλτούρες και μέσα σε αυτό το πολύμορφο μωσαϊκό καταφέρνουν να κάνουν τις συνελεύσεις τους και να συναποφασίζουν για όλα τα θέματα. Συζητούν, συμφωνούν και συνεργάζονται για τους κοινούς τους σκοπούς και μια κοινή προοπτική, αλλά και για την επίλυση απλών καθημερινών προβλημάτων. Παράλληλα η γειτονιά συμμετέχει σε αγώνες που δίνονται λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά ή στην άλλη άκρη της γης, αναγνωρίζοντας ότι οι αγώνες είναι κοινοί.

Ο τρόπος που έχει αυτοοοργανωθεί η κοινότητα βασίζεται πάνω στις ανάγκες που προκύπτουν. Έτσι, για παράδειγμα, όταν τα παιδιά της γειτονιάς έχουν ανάγκη για ενισχυτικά μαθήματα ή για δημιουργική απασχόληση…, η δομή του παιδικού στεκιού έρχεται να καλύψει αυτές τους τις ανάγκες. Υπάρχει ανάγκη για φαγητό…, η δομή λογιστικού φροντίζει να έχει η κοινότητα φαγητό. Οι δομές και οι υποδομές που έχουν δημιουργηθεί μέσα στα 13 χρόνια ύπαρξης της κοινότητας είναι αρκετές κι όλες στοχεύουν στην κάλυψη αναγκών.

Αυτό που επίσης έχει μεγάλη σημασία στην κοινότητα είναι ο τρόπος που δομούνται οι σχέσεις και το πως επιλύονται τα θέματα που προκύπτουν. Όταν κάποιο άτομο έχει κάποιο ζήτημα, το επικοινωνεί μέσα στη συνέλευση και όλα τα άτομα από κοινού προσπαθούν να το επιλύσουν. Αν το θέμα δεν μπορεί να επιλυθεί εκείνη τη στιγμή, δημιουργούνται ομάδες εργασίας, οι οποίες διαδρούν με το σύνολο της κοινότητας και των δομών. Τα θέματα μπορεί να αφορούν διαπροσωπικές σχέσεις, εργασίες που γίνονται από κοινού ή οτιδήποτε μπορεί να προκύπτει στη συλλογική καθημερινότητα των ανθρώπων.

Τέτοιοι βέβαια κόσμοι είναι επικίνδυνοι για το κράτος και για τις εξουσίες και γι’ αυτό τα Προσφυγικά, που αποτελούν κοιτίδα αυτού του διαφορετικού κόσμου, βρίσκονται σε διαρκή απειλή και καταστολή, η οποία συνεχώς κλιμακώνεται. Περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη περίοδο τα Προσφυγικά κινδυνεύουν τώρα και μαζί τους κινδυνεύει το φυσικό έδαφος που θα δοθεί βορά στις επιχειρήσεις είτε κρατικές είτε ιδιωτικές, αλλά και το έδαφος εκείνο που, ναι μεν, θα μπορούσαμε να ονομάσουμε φαντασιακό, αλλά είναι τόσο πραγματικό όσο και η διαρκής επιθυμία του ανθρώπου για έναν κόσμο δίκαιο. Τα Προσφυγικά κινδυνεύουν τώρα περισσότερο από ποτέ, γιατί ετοιμάζεται η λεγόμενη «Διπλή Ανάπλαση» με το γήπεδο του Παναθηναϊκού, γιατί η βία των οικονομικών ελίτ και των κρατών είναι απροκάλυπτη, γιατί η λύσσα τους για κέρδη κι άλλα κέρδη είναι ανελέητη, γιατί με τον μανδύα του εξευγενισμού και της ανάπλασης, καταβροχθίζουν εκτάσεις γης, παραλίες, πάρκα, λόφους, σπίτια κι οτιδήποτε μπορεί να αποφέρει κέρδη και δεν διστάζουν να μας δολοφονούν με δήθεν ατυχήματα και καταστροφές της φύσης, ενώ από πίσω είναι οι εγκληματικές τους πολιτικές. Βλέπουμε ότι λεηλατούν οτιδήποτε που μπορεί να τους αποφέρει κέρδη κι επιτίθενται σε οτιδήποτε μπορεί να αντισταθεί στα σχέδιά τους – σχεδόν όλες οι καταλήψεις έχουν εκκενωθεί. Τα Προσφυγικά συνδυάζουν και τα δύο: και είναι γη για οικονομική εκμετάλλευση και είναι και κέντρο αγώνα. «Διπλή διάπραξη» δηλαδή.

Παρ’ όλα αυτά, η κοινότητα αντιστέκεται σθεναρά και συνεχίζει να αναπτύσσεται και να δημιουργεί συνεχώς καινούριες δομές. Συνεχίζει να δίνει τον αγώνα της σε όλα τα πεδία και συνεχίζει να οργανώνεται και να υπερασπίζεται κάθε σπιθαμή από το απελευθερωμένο έδαφός της και κάθε ιδέα, προσδοκία και προοπτική που χτίστηκε μέσα από τις ατελείωτες ώρες συνελεύσεων, συζητήσεων, συλλογικών εργασιών, αγωνιών για το αύριο και μάχες σώμα με σώμα απέναντι στις δυνάμεις καταστολής.

Πρόσφατα, συγκροτήθηκε μία επιτροπή αλληλεγγύης προς τον αγώνα τους, με κύριο έργο της τη δημιουργία και την προώθηση της καμπάνιας #saveprosfygika. Η καμπάνια έχει στόχο να πλαισιώσει των αγώνα για την πραγματική διάσωση των Προσφυγικών και ως κτήρια και ως Κοινότητα με τους ανθρώπους της κι επίσης να διαφυλάξει την ιστορική μνήμη που τόσο απροκάλυπτα κατακρεουργεί και διαστρεβλώνει διαχρονικά η εξουσία.

Επιτροπή για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των Προσφυγικών και της συλλογικής της μνήμης

#saveprosfygika

Email: saveprosfygika@protonmail.com

Fb: Save Prosfygika (https://www.facebook.com/profile.php?id=100095361849788)

Ακολουθεί κείμενο της ίδιας της κοινότητας που συντάχθηκε με σκοπό μία πρώτη επαφή της γειτονιάς των Προσφυγικών με εκείνους που δεν γνωρίζουν την πολυετή δράση της και η παρουσίαση μιας από τις πιο εμβληματικές δομές που λειτουργούν στην κοινότητα:

Στη γειτονιά των Κατειλημμένων Προσφυγικών της Λ. Αλεξάνδρας αρχίσαμε να κατοικούμε αυτόνομοι καταληψίες από διαφορετικές πολιτικές και πολιτισμικές αφετηρίες, ήδη από τις αρχές του 2000, λίγο δηλαδή μετά αφότου το κράτος εκδίωξε τρομοκρατώντας με απαλλοτρίωση και κατεδάφιση των κτιρίων τους 177 από τους 228 ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων των προσφυγικών κατοικιών. Το 2010 οι κάτοικοι των προσφυγικών αποφασίσαμε να συλλογικοποιηθούμε. Ήταν η εποχή που είχε προηγηθεί η εξέγερση του 2008, δεκάδες εγχειρήματα δημιουργούνταν, οι καταλήψεις ως κέντρα αγώνα διαδέχονταν η μία την άλλη και η συλλογικοποίηση έμοιαζε αυτονόητη.

Μαφίες υπενοικίαζαν τα σπίτια, διακινούσαν κι έφτιαχναν ναρκωτικά, λυμαίνονταν τη γειτονιά και οι μπάτσοι μπαινόβγαιναν καθημερινά για να παίρνουν το μερίδιό τους από τα κέρδη. Αυτή, ήταν η αρχική συνθήκη που πυροδότησε την αντίδρασή μας, μαζί με την επικείμενη καταστολή που γνωρίζαμε πολύ καλά ότι θα εξαπέλυε το κράτος προκειμένου να βάλει στο χέρι τα σπίτια και να τα εκμεταλλευτεί, καθώς είναι ένα μεγάλο «φιλέτο» στο κέντρο της πόλης. Καταλάβαμε, ότι για να επιβιώσουμε θα έπρεπε να ενωθούμε και να συλλογικοποιηθούμε. Οραματιστήκαμε μια κοινότητα όπου οι άνθρωποι ζούμε μαζί, τα σπίτια είναι κοινά και δεν ανήκουν σε κάποι@, οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά, τα μέλη αλληλοστηρίζονται και παλεύουμε μαζί σε έναν κοινό δρόμο και αγωνιζόμαστε για τις ζωές μας. Φανταστήκαμε μια αυτόνομη κοινότητα όπου μπορούμε να επιβιώσουμε παράγοντας τροφή και συντηρώντας υλικοτεχνικά τα σπίτια και τη γειτονιά, τα παιδιά μας να αυτομορφώνονται μέσα στην κοινότητα και να μην έχουν ανάγκη ένα σχολείο σαν όλα αυτά εκεί έξω με όλες αυτές τις προβληματικές. Μία κοινότητα όπου δεν υπάρχει βία μεταξύ μας και τα προβλήματά μας να λύνονται με όρους άλλους, όρους που να βασίζονται στη συμπερίληψη, στην οριζοντιότητα, στην αποδοχή. Φανταστήκαμε πολλά και αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε τα φανταστικά μας σχέδια…

Πρώτη σκέψη ήταν το ψωμί. Η τροφή που αντιπροσωπεύει την ανθρωπότητα και όλες τις διαφορές της. Κάθε γωνιά του κόσμου έχει τη δική της μοναδική κουλτούρα και τη δική της μοναδική ιστορία, ακριβώς όπως και το ψωμί. Θα μπορούσαμε κι εμείς να λέγαμε τη δική μας ιστορία φτιάχνοντας το δικό μας ψωμί και καλύπτοντας σε πρώτη φάση τις ανάγκες της κοινότητας κι εν συνεχεία έχοντας ένα έσοδο. Μια δομή φούρνου λοιπόν… Aυτή ήταν και η πρώτη δομή που στήθηκε μέσα στη γειτονιά των Κατειλημμένων Προσφυγικών λίγο μετά και το καταστατικό της οργανωμένης πια συνέλευσης Συ.Κα.Προ. το 2012.

Η δομή φούρνου ξεκίνησε το 2013[1] . Μέσα στο πέρασμα των χρόνων διαπιστώσαμε ότι η διαδικασία του ψωμιού ήταν κάτι πολύ παραπάνω από αυτό που κι εμείς οι ίδιες/@/οι αντιληφθήκαμε αρχικά. Υπάρχει μια δυναμική που κρατάει τη συνοχή στην κοινότητα, φέρνει παλιά και νέα συντρόφι@ σε ζύμωση και σε δύσκολες στιγμές μέσα στην κοινότητα μετά από τις επιχειρήσεις καταστολής, καταφέρνει να δώσει τη δύναμη και την προοπτική που χρειαζόμαστε για να συνεχίζουμε τον αγώνα, καταφέρνει να μας κάνει να αντιστεκόμαστε με κατάφαση όταν η βαρβαρότητα μας πνίγει.

Σήμερα η δομή φούρνου λειτουργεί καθημερινά φτιάχνοντας διαφορετικά είδη ψωμιού κι έχει αυξήσει τα σημεία διανομής εκτός γειτονιάς. Είναι ένα σημείο αναφοράς για την κοινότητα και η διαδικασία με τα ζευγάρια χέρια που πλάθουν ένα κοινό ζυμάρι, εκτός από το πρακτικό κομμάτι, αποκτά κι έναν ισχυρό συμβολισμό για το τι είναι η κοινοτική ζωή και το πως οι άνθρωποι ζυμωνόμαστε στις συλλογικές διαδικασίες.

[1] Ο φούρνος των Προσφυγικών ονομάζεται Berkin Elvan, εις μνήμη του 15χρονου Κούρδου που τον Ιούνιο του 2013, χτυπήθηκε από δακρυγόνο στο κεφάλι, το οποίο εκτόξευσε εναντίον του αστυνομικός, κατά τη διάρκεια των πολύμηνων διαδηλώσεων που πραγματοποιούνταν στο πάρκο Γκεζί και την πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης κατά του Ερντογάν. Ο Ελβάν εκείνη τη στιγμή κατευθυνόταν στον φούρνο της γειτονιάς του, προκειμένου να αγοράσει ψωμί.

ΣΥ.νελευση ΚΑ.τειλημμένων ΠΡΟ.σφυγικών

Emai: sykapro_squat@riseup.net

Twitter: @Prosfygika